Er zijn verschillende brieven geweest die ik jou wilde schrijven maar het was de tijd daar nog niet voor. Maar vandaag, mijn boompje, is het tijd geworden om te schrijven over hoe belangrijk het is om tijd te geven.

Want in dit leven moeten we leren toelaten dat er tijd, soms lange tijd, nodig is vooraleer de resultaten van inspanningen zichtbaar worden. Weet je waar ik naar uitkijk, als jij gekomen bent? Ik kijk er naar uit om samen met jou in de tuin zaadjes te planten. Met jouw schattige, kleine handjes zou ik graag de aarde willen aanraken, tot zowel jouw als mijn handen met aarde worden bedekt. En terwijl we samen de aarde bezaaien, wil ik jou vertellen over onze geweldige Profeet ﷺ die ons eeuwen geleden een advies gaf dat we nooit zouden moeten vergeten. Hij gebood ons om een boom te planten, zelfs als het laatste Uur reeds aangebroken is. Laat zelfs het eindigen van deze wereld en alles wat er zich op bevindt, jou niet weerhouden om die boom te planten. Plant het goede, zelfs als je de resultaten ervan nooit zult kunnen aanschouwen.

En op diezelfde avond dat we die zaadjes hebben geplant, hoop ik samen met jou het avondeten voor te bereiden. Samen schillen en snijden we de worteltjes, paprika’s en aardappeltjes om een lekker gerecht voor te bereiden. En ik vertel jou, terwijl jij jouw uiterste best aan het doen bent om in de keuken mee te helpen: “Wist jij dat deze groentjes ooit zaadjes waren zoals de zaadjes die wij daarjuist hebben geplant?” Wist jij dat er iemand was die, net zoals wij, gezaaid had en dat door dit zaaien deze groentjes nu tot ons zijn gekomen? Ik vertel jou over dit hele proces dat heeft plaatsgevonden, deze lange reis die deze zaadjes hebben afgelegd, en de tijd die nodig was om tot dit resultaat te komen. Ik vertel jou over de talrijke verzen die Allaah aan ons heeft neder gedaald, specifiek over dit proces van zaaien en oogsten, als een teken van Hem, als een teken om over te reflecteren.

En wanneer het avondeten dan op tafel staat en wij daar heerlijk van genieten, laat ik jou weten dat het nog een tijdje zal duren voordat wij onze zaadjes kunnen oogsten. Want vooraleer we daartoe komen, moeten we eerst nog veel investeren. Niet alleen geduld en tijd, maar ook werk. En vanaf die dag aanschouwen we hoe het resultaat langzaam maar zeker zichtbaar wordt, nadat het lange tijd niet zichtbaar was. En dat is de grootste les die ik jou leren wil, boompje van mij. Dat het werkelijke leven vraagt om investering; investering van tijd, geduld en veel harde werk. Dat het echte leven een proces is, en elk proces gaat doorheen fasen. Doorheen transformaties van de ene toestand naar de andere.

Ik wil jou leren om niet op te geven omdat je vandaag niet het resultaat ziet van jouw inspanningen van gisteren. Geef niet op en blijf die inspanningen verrichten, want morgen zal het resultaat wellicht zichtbaar worden waar je vandaag zo op had gehoopt. Ik wil jou vertellen over een prachtige vrouw die ons is voorgegaan, haar naam is Hajar. Zij bevond zich in een enorm moeilijke situatie. Samen met haar zoontje, die op dat moment nog een baby was, bevond zij zich op een droge plek waar helemaal geen water was. Op een gegeven waren zij zo dorstig dat ze naar een berg toe rende in de hoop dat zij daar mensen zou tegenkomen, maar die plek was helemaal verlaten. Ze rende naar een andere berg in de hoop dat ze daar iemand zou tegenkomen, maar ook daar was helemaal niemand te zien. Denk je dat ze het toen opgaf?

Neen hoor, ze rende terug naar die eerste berg en dan weer naar die tweede. Dat deed ze zeven keer. Ze bleef maar rennen en hopen dat haar inspanningen zouden lonen. En weet je, boompje van mij, het loonde ook. Allaah zag haar inspanningen en stuurde een Engel naar haar die gezegende water uit de grond deed stromen. Met dit gezegende water kon zij de dorst van haar en haar zoontje lessen. Maar het water bleef maar stromen, omdat het zo gezegend was, dat Hajar tegen het water zei: “Zam! Zam!” (Stop! Stop!) Dit gezegende water bestaat vandaag nog steeds op diezelfde plek en het wordt, uiteraard, zamzam water genoemd. Dit water is zo gezegend dat het zelfs een genezing bevat voor degene die ervan drinkt. Is het niet bijzonder dat Allaah haar inspanningen beloonde met nog meer dan waar zij op had gehoopt?

Dit verhaal vertelt ons dat wij niet meteen moeten opgeven wanneer we geen resultaten zien. Tegenwoordig is de mens heel haastig, maar als we kijken naar de tijd die de natuur nodig heeft, dan weten we dat haast niet de normale gang van zaken is. We leven in een tijd waarin er eerder wordt gekeken naar de resultaten die men boekt dan naar het proces dat men doormaakt. Het liefst willen we resultaten boeken zonder ervoor te hoeven werken. Maar dat is helemaal niet hoe het leven werkt. Als een zaadje tijd nodig heeft om te kunnen groeien, waarom zouden wij onszelf ook niet die tijd gunnen (om te kunnen groeien)? En geven we onze daden tijd? Want vaak zijn de goede daden die we verrichten zoals zaadjes waarvan we pas vele jaren later de vruchten zullen zien.

Weet je wat ik wil voor jou, mijn kind, ik zou zo graag willen dat jij niet haastig bent. Ik zou zo graag willen dat jij durft in iets te investeren zonder meteen het resultaat daarvan te zien. Ik zou zo graag willen dat jij mensen niet opgeeft omdat ze hun potentieel nog niet hebben bereikt. Ik zou zo graag willen dat jij jezelf niet opgeeft omdat je nog een lange weg hebt te gaan. En weet je, ik zou zo graag willen dat jij jouw goede daden niet opgeeft wanneer ze jou (nog) niet de resultaten brengen die je wenst. Weet je nog de zaadjes die wij hebben geplant? Onze goede daden zijn zoals de zaadjes die wij hebben geplant. Maar weet je waar de plek is dat we deze zaadjes van goede daden zullen oogsten? In het hiernamaals, in het hiernamaals zullen wij oogsten. En daarin zullen wij zelfs nog veel meer krijgen dan wij hier hebben geplant. Want Allaah belooft ons in Zijn Boek, en je weet dat Hij zich altijd aan Zijn beloftes houdt: “Wie ook maar de oogst van het Hiernamaals wenst, Wij doen het voor hem toenemen in zijn oogst.”

Weet je waarom ik jou mijn boompje noem? Omdat een boompje ooit een zaadje was, zo ontzettend klein, maar kijk hoe groot dit zaadje worden kan. Als je het tijd geeft, kan het groeien tot een boom die stevig in de grond geworteld is. Geef jezelf dus tijd om te groeien. Het hoeft allemaal heus niet zo snel te gaan. Blijf gewoon doorzetten voor datgene waar je in gelooft. Want geloof gaat niet zozeer over wat je op dit moment met jouw ogen ziet, maar over jouw hart die ziet. Jouw hart ziet wat morgen aan jouw ogen verschijnen zal. Dus zaai alvast vandaag om morgen te kunnen oogsten. En weet dat het Allaah is die ervoor zorgt dat de zaadjes uiteindelijk zullen groeien. Natuurlijk moeten wij moeite doen, maar het is enkel dankzij Hem dat deze moeite tot iets moois kan leiden. Hij is Degene die daarvoor zorgt. Vlak voor het voorgaande vers zegt Hij dan ook: “Allaah is Zorgzaam tegenover Zijn dienaren. Hij zorgt voor wie Hij wil.” En zeer zeker heeft Hij voor Hajar gezorgd.

Weet je wat de Engel tegen Hajar zei nadat het gezegende water uit de grond stroomde? “Wees niet bang. Allaah laat Zijn mensen niet in de steek.” Allaah zal jou ook niet in de steek laten, mijn kind, dus wees niet bang. Blijft voortdoen met het goede en weet dat Hij ervoor zorgen zal. Vraag Hem om ervoor te zorgen, vraag Hem veelvuldig. Dat is wat ik jou die dag wil leren. En wanneer de avond dichterbij komt, vertel ik jou dat ik een mooie verrassing voor je heb. We gaan samen een glaasje zamzam water drinken! En weet je wat een heel goed moment is om Allaah te vragen om voor ons te zorgen? Vlak voordat wij van dit water drinken, want Allaah zal ons geven waarvoor wij het gedronken hebben. Laten we Hem dus vragen om voor ons te zorgen en voor de zaadjes die wij omwille van Zijn tevredenheid hebben geplant.

Ik neem weer afscheid van jou, mijn boompje. En vergeet niet, op een dag zal je verblijd worden met een oogst die veel groter is dan wat jij hebt gezaaid. Dus blijf die goede daden zaaien.