Mijn vogeltje, ik schrijf jou deze brief…

Ik heb de afgelopen maanden veel smeekbeden voor jou verricht, voor het geval dat je ooit in mijn leven zou komen. Ik heb ook vaak aan jou gedacht bij het maken van beslissingen en bij het afwegen van keuzes.

Het is wellicht vreemd dat ik deze brief voor jou schrijf, terwijl ik helemaal geen kind verwacht. Maar, de laatste maanden heb ik vaak met jou in mijn hoofd gezeten. Dus daarom, mijn vogeltje, schrijf ik jou deze brief.

Ik heb de afgelopen maanden veel smeekbeden voor jou verricht, voor het geval dat je ooit in mijn leven zou komen. Ik heb ook vaak aan jou gedacht bij het maken van beslissingen en bij het afwegen van keuzes. Hoewel ik niet weet of jij ooit zal bestaan, wist ik wel dat – als jij ooit zou bestaan – ik de beste moeder voor jou wilde zijn, nog ver voordat ik jou verwachten zou. Het is gek hoeveel ik van je hou en hoe graag ik het goede voor je wil, terwijl ik niet eens weet of ik ooit een moeder voor jou zal kunnen zijn. Maar als je er ooit zou zijn, dan wil ik jou alvast het volgende zeggen.

Als ik jou op deze wereld heb gezet, weet dan dat het slechts mijn lichaam was dat het jouwe gedragen heeft. Maar jouw ziel is als een vogel gedragen door Allaah. Als je wilt vliegen, moet je weten dat Ar-Rahmaan (De Meest Barmhartige) de Enige is Die jou in staat kan stellen om jouw vleugels uiteen te spreiden. De enige echte reden waarom ik wil dat je ooit komt, is omdat ik dolgraag wil dat je Hem leert kennen. En de enige reden waarom ik zo graag jouw moeder wil zijn, is omdat ik me vereerd zou voelen om degene te mogen te zijn die jou in contact brengt met deze kennismaking. Als ik jouw nestje voor jou gereed maak, is dat enkel en alleen omdat ik hoop dat je spoedig die moedige vlucht zult nemen om te leren vliegen. Want hoe graag wil ik dat je vliegt.

Als je vliegt, mijn kind – zolang ik niet weet wat jouw naam is, zal ik jou mijn kind noemen – wil ik samen met jou vliegen en jou begeleiden in die helderblauwe hemel. Ik wil samen met jou aanschouwen, ervaren, reflecteren, voelen, bewonderen, lofprijzen en gewoon Hem gedachtig zijn. En ik weet dat niet alleen ik jou begeleiden zal, jij mij ook. Ik weet dat jij met jouw onschuldigheid, jouw natuurlijke aanleg die gelukkig nog niet vertroebeld is, en jouw kindsheid ook mij een wereld zal laten zien waar ik misschien nog geen oog of oor voor had. Dat jij mij zal laten stilstaan bij plaatsen waar ik anders snel overheen gevlogen zou zijn of mij zal trekken naar plekjes waar ik zelf nooit aan gedacht zou hebben. Maar waar en hoe we ook vliegen, steeds met de gedachte dat Ar-Rahmaan ons in de lucht aan het houden is.

En dat is net het mooie. Het is niet alleen jij en ik; maar jij, ik en Allaah. Wat kijk ik er toch naar uit om jou te vertellen over Hem. Ik zie jouw oogjes al fonkelen en jouw oortjes zich spitsen omdat ze er alles over willen weten. Wat kijk ik er naar uit. Om jou te vertellen over de mooiste en zuiverste vogels die ons zijn vooraf gegaan en de weg die zij hebben afgelegd. Maar ik moet je wel waarschuwen, mijn kind, het was zeker geen gemakkelijke weg! Er was veel tegenwind op hun weg en erg veel onweer. Zij hebben vaker last gehad van een gebroken vleugel. En voor roofdieren waren ze dikwijls een zeer verleidelijke prooi. Maar ondanks alles, ondanks alle moeilijkheden en alle pijnen en alle testen die ze moesten doorstaan, hadden ze een prachtige reis. Ik wil jou zo graag vertellen wat hun reis zo prachtig maakte.

Er is zoveel dat ik jou wil vertellen. En zoveel dat ik wil dat je gewoon beleeft. En dat je mij er dan over vertelt. Ik wil dat er een dag komt dat je tegen mij zegt: “Mama, klopt het dat dzikr (gedachtenis van God) is als de zoetste en beste honing die op jouw tong wordt geplaatst, want zo smaakt het wel?” Oh, ik wil echt dat je het gaat proeven. Ik denk dat ik jou eerst allerlei verschillende soorten honing ga voorschotelen om dan een lepel dzikr aan te brengen op jouw tong. En dan zal ik jou vragen: “Wat smaakt het zoetst?” Na die proeverij zal je weten dat je op die dag het zoetste geschenk op deze wereld hebt ontvangen en voor de rest van je leven zal je het met jou mee kunnen dragen. Als een onuitputtelijke honingpot die je eeuwig in jouw hart meedragen mag.

Als je komt… Er is zoveel dat ik jou zou willen geven als je komt, maar ik weet niet of ik er de tijd voor zal krijgen. De laatste tijd heb ik namelijk ingezien dat de tijd die je met sommige reisgezellen hebt vaak veel korter is dan je aanvankelijk dacht. Dat de verwachte jaren soms slechts maanden zijn en de verwachte maanden slechts weken. Ik weet niet hoeveel de tijd zal zijn die wij samen kunnen spenderen. Maar hoeveel tijd het ook mag zijn: alles wat ik jou wil geven, kan ik met het volgende samenvatten. Vlieg terwijl je weet dat Hij jou in de lucht houdt. Ik heb slechts jouw lichaampje gedragen, maar je kan verder vliegen zonder mij. Het is Allaah Die je nodig hebt om te kunnen vliegen, niet mij. En ik wil dat je dat voelt, ervaart en beleeft.

Ik wil gewoon dat waar jij je ook maar bevindt, jouw bewustzijn van Hem intens blijft. Ik zeg niet dat je nooit fouten zult maken. Je zult ze maken! Maar ook als je fouten maakt, wees je bewust van Ar-Rahmaan Die jouw vleugels uiteenspreidt zodat je niet zult neerstorten. Je gaat heel veel vogels tegenkomen onderweg en ik wil dat je hen liefhebt, maar weet dat ze op een dag van jou kunnen wegvliegen. En als ze wegvliegen, stort dan niet neer. Zij waren niet degene die jou in de lucht gehouden hebben – ook al zal het er vaak op lijken dat de lucht zo donker en verlaten is zonder hen. Weet dat jij vanaf het prille begin een Gezel hebt bij jou en Die zal jou nooit verlaten. En weet je, lief kind van mij, soms is het beste wat een vogel kan overkomen dat de zwerm hem verlaten heeft zodat hij in alle vrijheid alleen vliegen kan terwijl hij het zoete gezelschap van Ar-Rahmaan in elke veer intens ervaart.

En dan ga je terugdenken aan die ene keer dat ik jou van al die honingpotten proeven liet. Op dat moment zal je treffen dat je al die tijd de lekkerste honing meedroeg in jouw hart, de dzikr van Allaah, en deze dzikr kan van zelfs de meest verlaten hemel een stukje paradijs maken op aarde.

Ik eindig dit schrijven naar jou – vandaag toch – met de woorden dat ik van je hou. En daarom wil ik ergens zo graag dat je komt, zodat jij het allerbeste zult leren kennen: Allaah.

Veel liefs.

 

Amani
Blogt

Over opvoeding, ouderschap en educatie

Populaire artikelen

Gerelateerde artikelen

“Maar mama, dit is toch hschoema?!”

Ik herinner me nog mijn dochters eerste zwemles alsof het gisteren was. Daar begon haar reis naar de hijab. In het verkleedhok van de zwemvereniging hielp ik haar....
fysieke waarneming van de Ramadan Maan

Het waarnemen van de maan, een belangrijke Soennah in de moderne tijd?

Elk jaar wachten moslims over de hele wereld op het verschijnen van de sikkel van de nieuwe wassende maan, het officiële startteken van de maand Ramadan. Maar waarom....
Islamitische pleegzorg

The road to Pleegzorg

Natasja Amina is mama van een bijna 18 jarige zoon en een dochtertje van 7 jaar. Ze nam een paar weken geleden een pleegkindje in huis en schrijft....

Opvoeden tot reizigers

Wees in deze wereld alsof je een reiziger bent. Het bekende advies dat ‘Abdoellaah Ibn ‘Oemar van de Profeet ﷺ gekregen had toen de eerste nog jong was.....

Discover my products

Winkelwagen